از زائرانت هم می‌ترسند!
بسم الله الرحمن الرحیم
«کار خود شونه »
«تقصیر خودشونه دیگه! میخواستن نرن!»
پس از این به بعد اگر توی خیابان راه می رفتید و یک جانی از عمد با ماشین زیرتان کرد، تقصیر شماست! نباید می رفتید توی خیابان! اگر یک جیب بُر خفتتان کرد، او را سرزنش نکنید. خودتان را سرزنش کنید که از خانه بیرون رفتید. اگر در خانه تان نشسته بودید و زلزله آمد و جانتان را گرفت، تقصیر شماست که نشسته بودید در خانه! اگر کسی اذیتتان کرد، اگر آسیب دیدید، اصلا اگر مُردید، تقصیر شماست که جان دارید! میخواستید از اول زنده نباشید که کسی هم قصد جانتان را نکند!
انقدر نفرت از جمهوری اسلامی دلتان را پر کرده که دیگر جا ندارید از کسی متنفر باشید یا حداقل تقصیر دیگران را هم ببینید و قبول کنید؟ اگر پشه نیشتان بزند هم، کار جمهوری اسلامی است؟ نه خب! شاید هم تقصیر شماست که خون توی رگتان دارید!
همانقدر که دشمن پست ما هیچ وقت نخواهد فهمید خون بر شمشیر پیروز است، نخواهد فهمید هر شهید، قدرتی چندین برابر قوی ترین انسان های زمینی دارد، انگار بعضی ها هم هیچ وقت نخواهند فهمید دشمن ما ، طبعش لئامت و پستی‌ست. مثل پشه که طبیعتش مکیدن خون شماست! بر سر مزار حاج قاسم ما جمع بشوند یا نشوند، او خواهد کشت. مثل مردم غزه ایستادگی بکنند یا نکنند، او باز هم جنایت خواهد کرد... دشمن ما جانی‌ست و این نبرد حق و باطل، جاری‌ست... .
از زمان قابیل و هابیل، ابراهیم و نمرود، موسی و فرعون... سید الشهدا و یزیدیان! کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا...
مسئله انسانیت است و کمی حق پذیری. فقط کمی...
ما که مانده‌ایم و در جستجوی زندگی، دست و پا می‌زنیم. خوش به سعادت آن‌هایی که به جای زیارت مزار حاج قاسم ، امروز زائر روی ماهش شدند! میهمانی خوان پر برکت حضرت مادر (س) گوارای وجودتان!
